ارائه روشی نوین برای بهبود رگ زایی با استفاده از هیدروژل - وبلاگ محمدی

به گزارش وبلاگ محمدی، تحریک موضعی رگ زایی رویکرد جذابی برای ترمیم بافت های دچار ایسکمی (آسیبی که بر اثر کمبود یا اختلال در تأمین اکسیژن ایجاد می گردد) و صدمه دیده است. بعضی از میکرو RNAها (RNAهای کوچک غیرکدکننده که در تنظیم بیان ژن نقش دارند) مانند miRNA-92a به عنوان تنظیم کننده های منفی رگ زایی در محل ایسکمی شناخته شده اند.

به منظور استفاده درمانی از توان مهارکننده های miRNA-92a برای القای رگ زایی در محل ایسکمی، روش انتقالی امن و کارا مورد احتیاج است. به منظور ایجاد یک روش انتقال امن و کارا برای رساندن مهارکننده miRNA-92a به محل ایسکمی، محققان ایرانی طی پژوهشی از پلیمر بهینه شده داکسیکولیک اسید در اتصال با پلی اتیلنیماین (PEI-DA) برای انتقال اسید نوکلئیک قفل کننده (LNA) به عنوان مهرکننده miRNA-92a در شرایط آزمایشگاهی و در بدن موجود زنده استفاده کردند.

نتایج این پژوهش که در مجله بین المللی Angiogenesis به چاپ رسیده است، نشان داد، در شرایط آزمایشگاهی سلول های اندوتلیال ورید بندناف انسان به شکل معنی داری ذرات پلیمری حاوی مهارکننده را بدون اثرات جانبی جذب کردند.

حضور مهارکننده منجر به کاهش اثر miRNA-92a و افزایش بیان ژن های منجر به رگ زایی، افزایش ایجاد ساختارهای مشابه مویرگ و افزایش مهاجرت سلول های اندوتلیال ورید بندناف انسان در شرایط آزمایشگاهی شد.

بعلاوه استفاده از این روش انتقال برای رساندن مهارکننده miRNA-92a به غشا کوریوالانتوئیک جنین جوجه منجر به افزایش معنی دار تراکم مویرگ ها در محل انتقال شد. علاوه بر این، رگ زایی موضعی در بافت زیرجلدی موش های مدل آزمایشگاهی با استفاده از روش انتقال یادشده القا شد.

نتایج این پژوهش نشان داد استفاده از PEI-DA برای انتقال مهارکننده miRNA-92a باعث بهبود رگ زایی می گردد. استفاده از این هیدروژل برای انتقال مهارکننده میکرو RNAها امن، کارا و برای اهداف متنوع درمانی قابل استفاده است.

دکتر حسین بهاروند، دکتر فاطمه رادمنش، دکتر محمد حسین قانیان، دکتر سارا پهلوان و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی تهران و موسسه ماکس پلانک آلمان این پروژه را انجام داده اند.