غار نعیم یکی از دیدنی های آذربایجان شرقی به شمار می رود - وبلاگ محمدی

به گزارش وبلاگ محمدی، سیری در ایران/ براساس آخرین گزارش های منتشر شده، غار نعیم یکی از دیدنی های آذربایجان شرقی به شمار می رود.

غار نعیم سردرود در حوالی این شهر و در دامنه کوه سهند که جز قسمتهای پربار آذربایجان شرقی از نظر تاریخی و مدنیت بوده، واقع شده است. غار نعیم اثر فاخر معماری صخره ای این منطقه بوده که مشابه آن در شهر کاشان کشف شده است. این غار سه طبقه بوده که در سالن هر طبقه در سمت چپ و راست آن اتاق هایی دو یا سه نفره به میزان دو در دو و نیم متر و به ارتفاع یک و نیم متر ساخته شده اند. حتی، به نظر می رسد شاید بیشتر از سه طبقه نیز باشد.

طبقه اول به طول سه و نیم کیلومتر و دارای 200 اتاق در اطراف است که در هر اتاق محل هایی برای استراحت، قرار دادن شمع و تأمین روشنایی تعبیه شد. بعلاوه، رودی به طول 300 متر برای تامین آب آشامیدنی افراد ساکن در غار مابین اتاقها در سالن جریان دارد. این طبقه به هواکش بزرگی که اهالی به آن برج می گویند، ختم می گردد.

ورودی طبقه دوم از راه سقف طبقه اول، بعد از طی 15 متر از ورودی اصلی غار دیده می گردد که موقع ورود به این طبقه فرد با سه راهی روبرو شده که یکی آن را به ورودی بر می گرداند، یکی به مکانی ناتعیین که احتمالا چاه است، راهنمایی می نماید و دیگری نیز فرد را به طبقه دوم می رساند که به طول 200 متر و دارای 20 اتاق است. به گفته اهالی منطقه، از طبقه دوم به سوم مسیر دسترسی وجود دارد که امروزه به علت رسوبات مسدود شده است.

این غار در چهار شاخه ساخته شده است. بخشی از غار در زیر خانه های شرقی خلجان قرار گرفته که اهالی برای نگهداری آذوقه و انباری از آن استفاده می نمایند و بخشی نیز در زیر روستای ورنق به طول یک کیلومتر واقع شده است. بخش دیگر به قسمتی مرطوب در شرق متصل و بخش چهارم به منطقه ای بنام میندوش منتهی می گردد. در این غار محفظه های هوا و نور به طرف بیرون به وسیله سقف غار وجود دارد. در هر 50 متر محفظه هایی به ارتفاع دو تا پنج متر و قطر نزدیک 70 سانتیمتر برای تهویه هوا و تامین روشنایی ساخته شده و نیز بیرون هر اتاق و راهروها جای پیه سوزها دیده می گردد. مکانهایی نیز برای نگهداری حیوانات و بعلاوه اجاق برای پخت و پز به همراه ظروف قدیمی در غار مشاهده می گردد.

در خصوص ظروف و سفال های کشف شده از غار باید گفت سفال ساده نخودی، قرمز و خاکستری رنگ با نقوش مختلف، سفال ساده لعاب دار، سفال لعاب دار گلدار تزیینی و سفال سوخته از محل کشف شده که تخمین زده می گردد مربوط به صده های قبل از اسلام تا دوره اسلامی باشند. طبق مشاهدات چنین بر می آید که غار به صورت معماری صخره ای و دستکند و با هدف استتار و در امان ماندن از خطرات دشمن و ناملایمات طبیعی ساخته شده است.

دهانه غار به عرض چهار متر و ارتفاع یک و نیم متر است ولی مدخل ورودی 60 در 60 سانتیمتر هست که در موقع ورود باید 10 متر سینه خیز طی کرد. پس از طی این مسافت، میدان بزرگی دیده می گردد که وسط آن چاهی با دهانه ای به قطر دو متر و به عمق چهار متر قرار گرفته که به طبقات زیرین دیگر متصل است. غار دارای چندین ورودی بوده که اهالی روستا بسیاری از آنها را مسدود و برایشان درب ساخته و قفل زده اند. غار از سمت شمالی به خانه های مردم راه دارد که به علت حریم خصوصی امکان ورود وجود ندارد و تعیین نیست این غار به کجا منتهی می گردد. بعضی از راههای دسترسی دچار رسوب گرفتگی شده و بطور کامل و دقیق کشف و تاریخ نگاری نشده اند و بدون آنالیز و پژوهش نیز نمیتوان در خصوص قدمت و نوع کاربری آن نظری اظهار کرد.