میرسلیم: مجلس در اصلاح قانون قدری کُند پیش می رود - وبلاگ محمدی

به گزارش وبلاگ محمدی، تهران (پانا) - نماینده مردم تهران در مجلس، گفت همه نمایندگان اعتقاد دارند که باید در اظهارنظر آزاد باشند و نگران فشارها و عواقب سیاسی به ویژه شکایت های بیرون از مجلس نباشند؛ در نتیجه تا این تضمین حاصل نشده است شفافیت کامل را نقض غرض می دانند.

به گزارش وبلاگ محمدی، آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی در یازدهمین دوره خود دستخوش تغییراتی می گردد و صاحب نظران و نمایندگان در هر دوره ای از مجلس درباره اصلاح این قانون گفته و نوشته اند. به روز نبودن بعضی ماده های قانون آیین نامه داخلی، ضرورت اصلاح آن برای شفافیت بیشتر، نوشته شدن قانون از سوی ذی نفعان بخشی از ابهام هایی است که متولیان دستگاه قانون گذاری باید جوابگوی آن باشند.

گفت وگو با سیدمصطفی آقامیرسلیم، نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی را در ادامه می خوانید:

تضمینی برای اظهارنظر آزاد نمایندگان وجود ندارد

طرح شفافیت آرا در برهه های زمانی متعددی از مجلس شورای اسلامی مطرح شده است، اما پس از تصویب موادی از این طرح، اهداف طراحان و موضوع های مختلفی از آن مانند شفافیت نوع رأی نماینده (اعم از موافق، مخالف و ممتنع) حذف شد. آیا مجلس یازدهم هم با توجه به شعارها و تبلیغات خود، طرح شفافیت را به نفع ذی نفعان می نویسد؟ و به نظر شما آیین نامه داخلی در زمینه شفافیت رأی چه تغییرهایی باید داشته باشد؟

طرح شفافیت آرا هم اکنون در کمیسیون آیین نامه نه فقط برای صحن مجلس، بلکه برای کمیسیون ها نیز در دست آنالیز است تا برای مردم معین گردد نمایندگانشان در کمیسیون ها و در صحن مجلس چه استدلالی دارند، چرا موافق یا مخالف یا ممتنع اظهارنظر می نمایند و رأی می دهند. این آنالیز هنوز خاتمه نیافته است ولی کلا دو نظریه وجود دارد:

الف) این حق موکلان است که بدانند نماینده آنها چه تصمیمی می گیرد و چرا، پس همه نکات مطرح شده در مجلس اعم از کمیسیون ها و صحن باید شفاف باشد و به مردم گزارش داده گردد.

ب) به دلیل وجود گروه های فشار، نمایندگانی ممکن است برخلاف آنچه حق می دانند و به نفع موکلانشان تشخیص می دهند، تحت تأثیر فشار گروه های اجتماعی و سیاسی اظهارنظر نمایند یا رأی بدهند، در حالی که قلباً بدان اعتقاد ندارند. همه نمایندگان اعتقاد دارند که باید در اظهارنظر آزاد باشند و نگران فشارها و عواقب سیاسی به ویژه شکایت های بیرون از مجلس نباشند؛ در نتیجه تا این تضمین حاصل نشده است شفافیت کامل را نقض غرض می دانند، زیرا تا به امروز تعدادی از نمایندگان برای اظهارنظر شفافشان با احضار به دادگاه، ناگزیر شده اند با صرف وقت به دفاع از موضع و رأی خود اهتمام ورزند و تعدادی از نمایندگان دیگر به دلیل نوع رأی شان، مورد بی مهری دستگاه های اجرایی قرار گرفته اند. به همین دلیل حوزه انتخابیه شان در زمینه هایی محروم مانده است.

نتیجه می گیریم که شفافیت آرا باید به صورت بهینه انجام گیرد تا هم حق موکلان احقاق گردد، هم نمایندگان تحت فشار قرار نگیرند و حق را قربانی مصلحت ننمایند.

مجلس در اصلاح قانون قدری کُند پیش می رود / قانون گذاری ذی نفعان یک اشکال است

مجلس یازدهم با گذشت بیش از 4 ماه چه نمره ای در عمل به آیین نامه داخلی کسب نموده است؟

مسائل متعددی که در سال های گذشته به دلیل اجرا نشدن قوانین مصوب یا اجرای تبعیض آلود قوانین برای مردم پیش آمده است، توقع بر حقی را در مردم آفریده که با مجلس یازدهم یا مجلس انقلابی بتوانند ظلمی که در گذشته بر آنها رفته، جبران نمایند؛ از این رو مجلس با انبوهی از مطالبات مردمی روبرو شده که جوابگویی به آنها عمدتاً بر عهده قوه مجریه است و نمایندگان فقط از موضع نظارتی می توانند پیگیر آن مطالبات باشند. همچنین ادای آن حقوق به حسن نیت مجریان دولتی و عملکرد صادقانه آنها وابسته است. البته مواردی که مستلزم اصلاح قانون است، در دستور کار مجلس قرار گرفته است و به نوبت مطرح می گردد.

در این زمینه مجلس قدری کُند پیش می رود و دلیل آن هم موادی است که در آیین نامه به نمایندگان اجازه طرح پیشنهاد در صحن مجلس را می دهد و معمولاً اظهارنظر موافق و مخالف وقت گیر است. اغلب نمایندگان سعی می نمایند از این فرصتی که آیین نامه در اختیارشان قرار داده است، برای اثبات حضور مؤثرشان استفاده نمایند؛ قطعاً این مورد باید اصلاح گردد. اجرای آیین نامه بیشتر به عملکرد هیئت رئیسه وابسته است که به تدریج سعی نموده دقتش را نسبت بدان افزایش دهد تا به حالت مطلوب و جلب رضایت نمایندگان دست یابد.

با توجه به اینکه آیین نامه داخلی به عنوان یک قانون مصوب مجلس است و خودِ نمایندگان نویسنده آنند، آیا قانون گذاری از سوی ذی نفعان، مشکل ساز نیست؟

آیین نامه داخلی مجلس یکی از قوانین مادر و بسیار مهم است و عملکرد مجلس و نمایندگان از آن متأثر می گردد. در کشور ما بنا به قانون اساسی، مرجع قانونگذاری دیگری غیر از مجلس نداریم و بنابراین خود نمایندگان باید درباره قانون آیین نامه داخلی تصمیم بگیرند. این همان مسئله ای است که شما به آن اشاره کردید، ولی برای استحکام آن قانون، حد نصاب آرا برای تصویب مواد، دوسوم نمایندگان حاضر در جلسه رسمی مجلس است.

ماهیت فعالیت مجلس، مانع برگزاری صحن مجازی

کرونا باعث شد تا مجلس دهم در مقطع زمانی اسفند ماه تعطیل گردد و در فروردین ماه هم با سامانه های مجازی و به صورت غیر رسمی فعالیت کند. این مسئله موجب ایجاد اختلاف نظرهایی درباره برگزاری صحن علنی شد؛ چراکه آیین نامه در زمینه برگزاری جلسات صحن به صورت مجازی ساکت بود و از طرفی پزشکان نماینده و دیگر کارشناسان، برگزاری صحن را خطرناک می دانستند. در آیین نامه داخلی چه محورهایی باید برای به روزشدن نوع برگزاری جلسات صحن و حتی جلسات کمیسیون ها اضافه گردد؟

ماهیت فعالیت مجلس اجازه نمی دهد با همین آیین نامه بتوانیم در صحن و کمیسیون ها جلسات مجازی برگزار کنیم، مگر نمایندگان بپذیرند که بعضی از اختیاراتشان را فدا نمایند و آیین نامه ویژه ای برای جلسات مجازی داشته باشیم. به نظر می رسد با مراعات دقیق شیوه نامه های بهداشتی ادامه تشکیل جلسات عادی میسر باشد و نیازی به مجازی کردن جلسات پیش نیاید. در حال حاضر تمام نمایندگان شیوه نامه های ابلاغی را مراعات می نمایند تا ایفای وظایف قانونیشان فدای بی احتیاطی بهداشتی نگردد. چاره عملی و مؤثر مقابله با کرونا مراعات دقیق موازین بهداشتی است. این موضوع باید در سبک زندگی فردی و خانوادگی و اجتماعی ما وارد گردد تا بتوانیم این بلیه را مهار کنیم، ان شاءالله.